۱۳۹۱ بهمن ۱۸, چهارشنبه

نابرابری حقوق زن ومرد در محیط کار یکی از عوامل بیماری زنان/ ژیلا افتخاری


ارسال کننده : خانم زهره کفایت حقیقی 
تغییر برای برابری: عدم تساوی حقوق زن و مرد در محیط کار می تواند یکی از عوامل بیماری گروههایی از زنان در مقایسه با مردان باشد. سوفیا الور، تحقیقاتی رادر این زمینه در انسیتوی سلامتی عمومی دانشگاه امئو، سوئد انجام داده است. وی شاخص های برابری در محیط کار را شناسایی کرده وچگونگی ارتباط آن با احساس سلامتی و بیماری را مورد بررسی قرار داده است. زنان و مردانی که از دستمزد برابر برخوردار بوده و بطور مساوی از مرخصی نگهداری کودک *استفاده کرده اند سالمتر بوده و در محیط کار آنان مشکلات روحی مانند نگرانی و اضطراب کمتر دیده می شد.

محیط کاری بیماری زا برای زنان از دو گروه مختلف تشکیل می شوند. گروه اول محیطهایی بودند که اکثریت آن را زنان تشکیل می دادند اما از دستمزد و تحصیلات برابر برخوردار بودند. گروه دوم محیطهای کاری نابرابربودند که اکثریت آن را مردان تشکیل می دادند، زنان از مزد کمتری برخوردار بودند، سطح تحصیلاتشان بالاتر بود و مدت زمان بیشتری را در مرخصی مراقبت از کودک بسر می بردند.
این تحقیقات مبتنی بر نظر سنجی از بیش از هزار نفر که بطور متناوب از سال 1981 به این به سوبه سوالات پاسخ داده اند، بود. در بخشی از این تحقیقات با تعدادی از کارمندان خانه های سالمندان در شمال سوئد نیز مصاحبه شده است.
ابعاد مختلف برابری
زندگی کاری بخش مهمی از زندگی اجتماعی ما را تشکیل می دهند و ضمن فراهم آوردن فرصتهای رشد و تکامل می توانند بر سلامتی ما نیز لطمه وارد کنند. نابرابری در محیط کار می تواند عواقب متفاوتی برای سلامتی زنان و مردان داشته باشد. شناسایی شاخص های برابری به روشن سازی ابعاد مختلف تساوی حقوق زن و مرد کمک می کند. سوفیا الور در توضیح نتایج تحقیقات خود می گوید که: در محیطهایی که 40 تا 60 درصد کارمندان آن را زنان تشکیل می دادند دستمزد زنان و سطح تحصیلاتشان پایین تر بوده و آنان مدت زمان بیشتری در مرخصی مراقبت از کودکان بسر می بردند. بنابراین یک نگاه همه جانبه به برابری حقوق زن و مرد در محیط کار لازمه درک صحیح از شرایط حاکم برآن و پیامدهای منفی آن برای سلامتی می باشد. حضور یکسان زنان و مردان در محیط کار آغازی خوب و نه ایستگاه پایانی جهت تساوی حقوق زن و مرد می باشد.
خانه های سالمندان زیر فوکوس
گروه فوکوسی که با آنها مصاحبه به عمل آورده شد کارکنان خانه های سالمندان بودند. آنها کمبود امکانات و عدم وجود امکان تاثیر گذاری بر پروسه های مختلف سازمان کار را با پایین بودن سطح سلامتی مرتبط می دانستند. بعنوان نمونه حجم کار اغلب غیرمعقول و تغییرات مداوم در سازماندهی نیز عامل استرس و آزار در کار روزانه بود. کارکنان این بخش روابط خوب اجتماعی خویش و تاثیرات آن بر سلامتی را مثبت ارزیابی کردند: احساس حمایت و تشویق همکاران و خوش بودن در کنار هم از این نمونه ها بودند. کسب ارزیابی مثبت از سالمندان و بستگانشان نیز از نمودهای مثبت بشمار می رفت.
الور تاکید می کند که اگر چه روابط خوب می تواند استرس در محیط کار را کاهش دهد اما همین روابط تحت شرایط سخت می توانند شکننده نیز باشند.
از نظر کارکنان خانه های سالمندان عدم تساوی حقوق زن و مرد در جامعه رامی توان بطور گسترده ای در تفکیک جنیستی در حرفه ها و دستمزد پایین زنان مشاهده کرد. در کارآنان همزمان گرایشهایی نیز در دفاع از نابرابریها در تقسیم کار وجود داشت که سعی داشت نابرابری رابا تفاوتها درعلائق فردی و شخصیت افراد توجیه کند.
یکی از مهمترین دستاوردهای این تحقیقات این است که محیطهای کاری عرصه ی مهمی جهت ارتقاء سطح سلامتی می باشند. مهم است که به برابری جنسیتی در تقسیم کار در راستای ارتقاء سطح سلامتی اهمیت داده شود و این خود گامی درجهت رسیدن به عدالت اجتماعی و زندگی کاری سالمتر می باشد.
*مرخصی مراقبت از کودک پس ازتولد در سوئد یکسال می باشد که پدر یا مادر با حفظ هشتاد درصد از حقوق ماهیانه خویش می توانند از آن استفاده کنند.
عنوان تز دکترا: Gender equality and health experiences: Workplace patterns in Northern Sweden
منبع:
 http://www.we-change.org/spip.php?article10291

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر