۱۳۹۱ دی ۳۰, شنبه

فراخوان فوری ـ برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر


به گزارش جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر)، برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در دفاع از خانم منصوره بهکیش، از حامیان مادران پارک لاله (مادران عزادار) فراخوانی به شرح زیر منتشر کرده و از دولتمردان ایران خواسته است از حبس خانم بهکیش خودداری کنند و تمام مدافعان حقوق بشر را آزاد نمایند.
  
فراخوان فوری ـ  برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر
اطلاعات تازه
IRN 004 / 0611 / OBS 091.2
ایران: احتمال حبس خودسرانه/آزار و اذیت قضایی
29 دی 1391
(18 ژانویه 2013)
                          
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:
منصوره بهکیش را زندانی نکنید!

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH)  و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.
اطلاعات تازه
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (LDDHI) از احضار خانم منصوره بهکیش، یکی از حامیان «مادران پارک لاله» («مادران عزادار» ایران)،[1] که علیه مجازات اعدام نیز مبارزه می‌کند، مطلع شده است.
بنا به اطلاعات دریافتی، دادیاری اجرای احکام دادسرای شهید مقدس خانم منصوره بهکیش اخطار کرده که برای گذراندن حکم شش ماه زندان خود را حداکثر تا 9 بهمن 1391 به اجرای احکام معرفی کند. این حکم به اتهام «تبلیغ علیه نظام» صادر شده است.
برنامه نظارت به شدت از احضار خانم بهکیش نگران است، زیرا این احضار خودسرانه و به قصد تنبیه او به خاطر فعالیت های برحق حقوق بشری او انجام شده است. بنابراین، برنامه نظارت از دولتمردان ایران به تاکید می خواهد از حبس خانم منصوره بهکیش خودداری کنند و فوری و بدون قید و شرط تمام مدافعان حقوق بشر را که در ایران در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد نمایند، و به طور کلی به هر شکلی از آزار علیه آنها پایان دهند.
اطلاعات پیشینه ای
گروهی از ماموران امنیتی خانم منصوره بهکیش را در تاریخ 22 خرداد 1390 در یکی از خیابان‌های تهران دستگیر کردند. او در تاریخ 18 تیر 1390 با وثیقه آزاد شد.
خانم بهکیش به خاطر فعالیت‌های حقوق بشری خود بارها مورد بازجویی و بازداشت خودسرانه قرار گرفته است. در گذشته، او در تاریخ‌های 7 شهریور 1387، 14 آذر 1388 و سپس 19 دی 1388 به همراه بیش از 30 تن از زنان حامی «مادران پارک لاله» دستگیر شده است. در تاریخ 26 اسفند 1388، از سفر او به ایتالیا برای دیدار با فرزندانش جلوگیری به عمل آمد، گذرنامه او توقیف شد و خروج او از کشور ممنوع شد. دولتمردان با جلوگیری از ادامه تحصیل پسر او در رشته خلبانی و اخراج خود او از کار در سال 88 به آزار او ادامه داده اند. خانم بهکیش چهار برادر و یک خواهر و نیز همسر خواهرش را در اعدام‌ها و کشتارهای زندان در دهه 1360 از دست داده است و پیوسته به خاطر حضور بر مزار آن‌ها و برگزاری مراسم یادبود برای ایشان زیر فشار بوده است.
شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی خانم بهکیش را در 4 دی ماه 1390 به چهار سال و شش ماه زندان محکوم کرد: چهار سال به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق تشکیل مادران عزادار» و شش ماه به اتهام «تبلیغ علیه نظام».
دادگاه استیناف (تجدیدنظر) در تاریخ 15 تیر 1391 با تلفیق دو بخشِ حکم، او را به چهار سال زندان محکوم و سه سال و شش ماه از آن را به مدت پنج سال تعلیق کرد. بر این اساس، در صورتی که او در پنج سال آینده به اتهام مشابهی محکوم شود، باید علاوه بر هر محکومیت تازه، سه سال و شش ماه مذکور را نیز در زندان بگذراند. 
برنامه نظارت یادآوری می کند که خانم بهکیش از مادر 90 ساله خود، که یکی از مادران عزادار اولیه است، مراقبت می کند.
برنامه نظارت از همگان خواسته است با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهند:
  • تحت هر شرايطی، سلامت روحی و جسمانی خانم منصوره بهکیش و تمام مدافعان حقوق بشر در ايران را تضمين کنند؛
  •  از حبس خانم منصوره بهکیش خودداری کنند زیرا محکومیت او خودسرانه و به قصد تنبیه او به خاطر فعالیت های حقوق بشری او انجام شده است
·         4 ـ به هرگونه اقدام تهديدآميز و آزاردهنده، ازجمله در سطوح قضايی، علیه تمامی مدافعان حقوق بشر در ايران پايان دهند و تمام آنها را آزاد کنند؛
·         در هر شرایطی اعلاميه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاريخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصويب شده، رعايت کنند، به ویژه ماده 1 و ماده 2ـ12 آن؛[2]
·         به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.
**********
پاریس ـ ژنو، 29 دی 1391 (18 ژانویه 2013)
لطفا ما را از هرگونه اقدام انجام شده با ذکر شماره این درخواست مطلع فرمایید.
تماس با برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:  
·                     Tel and fax FIDH + 33 (0) 1 43 55 25 18 / +33 1 43 55 18 80
·       Tel and fax OMCT + 41 (0) 22 809 49 39 / + 41 22 809 49 29
ترجمه و پخش: جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر): lddhi@fidh.org
فیس بوک جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران: http://www.facebook.com/lddhi.fidh
Twitter: @fidh_fa

  



[1] «مادران عزادار» زنانی هستند که اعضای خانواده اشان در خشونت های سیاسی پس از سال 1360 کشته، اعدام، بازداشت یا ناپدید شده اند. آنها خواهان تایید اعدام­های گسترده پنهانی در زندان­ها و اعلام محل دفن قربانیان هستند. آنها پس از خشونت های انتخاباتی در خرداد 1388، به برگزاری اعتراض های علنی از طریق گردهمایی سکوت در روزهای شنبه در پارک لاله پرداختند و خواهان آزادی تمام زندانیان سیاسی و الغای مجازات اعدام شدند.
[2] برای مطالعه این مقررات و نیز نشانی های ئی میل دولتمردان جمهوری اسلامی ایران نگاه کنید به:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر