خبرگزاری هرانا - کبری بنازاده امیرخیزی زندانی سیاسی که اکنون در بند نسوان زندان اوین بسر میبرد با وجود وخامت حال از امکانات پزشکی محروم میباشد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کبری بنازاده امیرخیزی در دی ماه سال ۱۳۸۷ زمانی که قصد داشت برای دیدار برادرشان بصورت قانونی به عراق سفر کنند، در فرودگاه بین المللی تهران بازداشت میشود. وی که در دادگاه انقلاب به ۵ سال زندان محکوم شده اکنون در شرایط بد جسمی بسر میبرد و با وجودی که دوبار از ناحیه چشم تحت عمل جراحی قرار گرفته است، از بینایی کافی برخوردار نیست.
پیشتر برادر ایشان در گفتگو با رسانههای برون مرزی ابراز داشت، ماموران وزارت اطلاعات در بند ۲۰۹ با ضربه کابل بر صورت وی موجب خونریزی شبکیه چشم ایشان شدند.
کبری بنازاده امیرخیزی که حدود ۶۰ سال سن دارد و از ناحیه زانو، کمر و چشم ابراز ناراحتی میکند و مسئولین زندان از اقدامات درمانی شایسته تا کنون سرباز زدهاند.
گفتنیست باوجودی که حدود ۴۰ ماه از دوران محکومیت کبری بنازاده امیرخیزی میگذرد و ایشان از کهولت سن و دردهای مزمن رنج میبرد، تاکنون مسئولین از اعطاء مرخصی استعلاجی به وی امتناع کردهاند.
سایر موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستانهای غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبتهای پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور میشود تمارض میکنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کبری بنازاده امیرخیزی در دی ماه سال ۱۳۸۷ زمانی که قصد داشت برای دیدار برادرشان بصورت قانونی به عراق سفر کنند، در فرودگاه بین المللی تهران بازداشت میشود. وی که در دادگاه انقلاب به ۵ سال زندان محکوم شده اکنون در شرایط بد جسمی بسر میبرد و با وجودی که دوبار از ناحیه چشم تحت عمل جراحی قرار گرفته است، از بینایی کافی برخوردار نیست.
پیشتر برادر ایشان در گفتگو با رسانههای برون مرزی ابراز داشت، ماموران وزارت اطلاعات در بند ۲۰۹ با ضربه کابل بر صورت وی موجب خونریزی شبکیه چشم ایشان شدند.
کبری بنازاده امیرخیزی که حدود ۶۰ سال سن دارد و از ناحیه زانو، کمر و چشم ابراز ناراحتی میکند و مسئولین زندان از اقدامات درمانی شایسته تا کنون سرباز زدهاند.
گفتنیست باوجودی که حدود ۴۰ ماه از دوران محکومیت کبری بنازاده امیرخیزی میگذرد و ایشان از کهولت سن و دردهای مزمن رنج میبرد، تاکنون مسئولین از اعطاء مرخصی استعلاجی به وی امتناع کردهاند.
سایر موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستانهای غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبتهای پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور میشود تمارض میکنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر