بخش‌های هیدوج و بم‌پشت به علت کوهستانی بودن صدها کیلومتر از هم فاصله دارند که این خود معضلی برای برا ی دانش آموزان این بخش‌ها به حساب می‌آید،خیلی از والدین علیرغم علاقه زیاد فرزندانشان به ادامه تحصیل آنها را از رفتن به مدرسه منع می کنند چرا که فاصله مدرسه از روستایشان زیاد است و به علت کوهستانی بودن مسیر جانشان در خطر است.
در این خصوص دختران بیشتر آسیب پذیرند و والدین ترجیح می‌دهند ادامه تحصیل خانه نشین باشند تا حادثه‌ای برای دلبندانشان پیش آید. رحیم بخش درازهی، عضو شورای شهر سیب و سوران در استان سيستان و بلوچستان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی آتی نیوز از مشکلات خوابگاه های بخش‌های هیدوج و بم‌پشت سخن گفت که در ادامه می خوانید.
عضو شورای عالی استانها در خصوص مشکلات شهرستانش گفت: در دو بخش هیدوج و بم‌پشت ما با مشکل خوابگاه مواجه هستیم. مراکز این دو بخش پراکنده و کوهستانی هستند. روستاها از هم دور هستند. فاصله روستا تا روستای دیگر حدود صد کیلومتر است. فاصله مدرسه تا روستا زیاد است و رفت و آمد سخت. اگر مدارس همراه با خوابگاه باشند دیگر بچه ها دغدغه رفت و آمد را نخواهند داشت. والدین به دلیل فاصله زیاد مدارس از روستا و مشکلات رفت و آمد به دلیل کوهستانی بودن منطقه ترجیح می دهند که فرزندانشان درس نخوانند تا اینکه برای تحصیل با خطرات راه مواجه شوند. با این اوصاف اگر در این مناطق حداقل خوابگاه برای بچه ها در نظر گرفته شود دیگر مشکل رفت و آمد حل می‌شود و با خیال راحت می‌توانند ادامه تحصیل دهند.
وی افزود: به علت مشکل رفت و آمد و فاصله زیاد مدارس از روستاها و نبود خوابگاه، حدود 60 درصد دختران ترک تحصیل می‌کنند. آنها فقط تا پنجم ابتدایی را می‌توانند بخوانند، این مشکلات در صورتی است که ما الان در جهانی زندگی می‌کنیم که روز به روز به پیشرفت علم روبه رو هستیم و باید سطح علمی جامعه را بالا ببریم، در صورتی که دخترانی در این کشور هستند که به دلیل مشکلات زيرساختي آموزش و پرورش نمی‌توانند ادامه تحصیل دهند. بعضی از خانواده‌ها حاضر نیستند که دختران خود را به مدارسی بفرستند که فاصله‌ای حدود صد کیلومتر از روستایشان را دارد. در نتیجه مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.
عضو شورای شهر سیب و سوران گفت: ما در دبیرستان دانشگاه سراوان نیز با مشکل خوابگاه مواجه هستیم. خوابگاه‌ها در شان مدرسه و بچه نیست و از امکانات رفاهی بسیار پاییی برخوردار است. تازه اگر خوابگاهی هم وجود داشته باشدبرای پسران است، دختران در چند کلاس مدرسه مستقر می‌شوند و از آن به اسم خوابگاه استفاده می‌کنند. مدارس شبانه روزی در دیگر شهرها هست ولی به دلیل فقر مالی و توان معیشتی پایین عشایر نشین، نمی توانند دختران خود را به آن مدارس بفرستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر