رئیس زندان زنجان با انتقال نرگس محمدی به بیمارستان موافقت نمی‌کند

كشنبه 11 تیر 1391 ساعت 22:21 |
خبرگزاری هرانا - وضعیت جسمانی نرگس محمدی، نائب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، وخیم‌تر شده است.

به گزارش تارنمای ملی_مذهبی، خانم محمدی که در زندان زنجان به سر می‌برد، روز شنبه ۱۰ تیرماه پیش از ملاقات با اعضای خانواده‌اش دچار فلج عضلانی شده و در دستشویی زندان به زمین خورده است. به همین دلیل او با صورت کبود در سالن ملاقات حاضر شده و ملاقات این بار برخلاف دفعات پیشین کابینی بوده است. بنابر این گزارش، مسئولان دادسرای اوین در تهران روز چهارم تیرماه با بستری شدن خانم محمدی در بیمارستان موافقت کرده‌اند، اما رئیس زندان زنجان به دلایل نامعلوم تاکنون از صدور اجازه اعزام او به بیمارستان خودداری کرده است.

عدم پذیرش این حکم توسط زندان زنجان با اعتراض خانواده خانم محمدی مواجه شده است.

بر اساس گفته‌های خانواده خانم محمدی، این فعال حقوق بشر به دلیل شرایط نامناسب زندان دچار هشت کیلو کاهش وزن شده است.

خانم محمدی که به جرم تبلیغ علیه نظام به تحمل شش سال حبس محکوم شده است، در اردیبهشت‌ماه توسط ماموران امنیتی در خانه پدری‌اش در زنجان بازداشت و به زندان اوین در تهران منتقل شد، اما پس از مدتی به زندان زنجان انتقال یافت.

نرگس محمدی به گفته بستگانش، در پی بیماری عصبی که در خلال دوران بازداشت به آن دچار شده است «روزانه ۱۱ قرص مصرف می‌کند» و بر اساس تشخیص پزشکان، اضطراب به تشدید بیماری او می‌انجامد.

خانم محمدی در روز چهارم تیرماه نامه‌ای به دادستان تهران نوشت، که در بخشی از آن آمده بود: «پس از بازداشت اخیرم این تعداد قرص هم بیماری‌ام را کنترل نمی‌کند و بیماری‌ام شدت پیدا کرده است. اکنون من در میان بیش از ۵۰ زن قاتل، محکومان به اعدام (موادمخدر) و جرائم فساد اخلاقی با بیماری‌های خطرناک و حتی زنان غیرمتعادل (به لحاظ روانی) هستم که از زمانی که وارد بندشده‌ام تاکنون جز اضطراب، ناآرامی و ترس که لحظه به لحظه موجب تشدید بیماری‌ام می‌شوند، چیزی ندیده‌ام. واردکردن چنین استرس‌هایی به من معادل خوراندن جام‌های زهرکشنده‌ای است که لحظه به لحظه به از بین رفتن من کمک می‌کند».

پیش‌تر تقی رحمانی، همسر خانم محمدی که در حال حاضر خارج از ایران به سر می‌برد، گفته بود که خانم محمدی در تهران زندگی می‌کرده و انتقال او به زندان زنجان، «تبعید غیرقانونی» است.

والدین خانم محمدی ساکن زنجان هستند، اما مادر آقای رحمانی که از علی و کیانا دو فرزند ۵ ساله خانم محمدی نگهداری می‌کند، ساکن تهران است.

بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:

• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستان‌های غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبت‌های پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آن‌ها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور می‌شود تمارض می‌کنند.
• ماده ۱۰۲ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت به‌تست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام می‌گردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار می‌گیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفی‌نامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت می‌دارد.