٣١ خرداد ١٣٩١
شهرزادنیوز: یک پژوهش علمی در باره
روسپیگری در کرج نشان می‌دهد که بین 10 تا 15 درصد زنان روسپی در سنین 10 تا 14
سالگی مجبور به ازدواج شده بودند.
امان الله قرایس مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه، که این پژوهش را انجام داده، در گفتگو با سایت قانون همچنین گفت که این افراد از نظر اجتماعی سرخورده می‌شوند و به خاطر محرومیت‌های جسمی و جنسی به سمت روسپیگری روی می‌آورند.
وی افزود دختران خردسال که در سنین پایین مجبور به ازدواج شده‌اند به دلیل آنکه نتوانسته‌اند دوران کودکی و نوجوانی خود را به درستی طی کنند، به مرور زمان دچار بیماری روحی و روانی می‌شوند. وی از خودکشی، فرار از خانه، روی آوردن به روسپیگری و افزایش کودکان مطلقه در جامعه به عنوان آسیب‌های ازدواج کودکان یاد کرد و گفت در برخی از شهرستان‌ها که دختران با مردان پیر و سن بالا ازدواج می‌کنند، مسلم است که از لحاظ جسمی آسیب‌پذیر خواهند بود و از سوی دیگر به خاطر ضعف قوای جسمانی در مردان سالخورده، این دختران جوان برای رفع نیاز جنسی خود رو به مردان جوان می‌آورند که از آن به عنوان روابط فرا زناشویی یاد می‌شود.
فریده غیرت، وکیل دادگستری و از فعالان حقوق زنان، نیز با اشاره به پیوستن ایران به کنوانسیون حقوق کودک و لازم الاجرا بودن آن در کشور به سایت قانون گفت که طبق این کنوانسیون افراد زیر 18 سال کودک محسوب می شوند و دولت‌ها باید منفعت کودک را مدنظر قرار دهند، اما ایران در بحث ازدواج هرچند سن 13 سال تمام شمسی برای دختر و 15 سال تمام شمسی برای پسر را در نظر گرفته است، اما در عمل به تعابیر فقها در این زمینه، یعنی به سن بلوغ توجه می‌شود و سن مد نظر کنوانسیون کودک ملحوظ نظر قرار نمی‌گیرد.
زهرا داور؛ مدرس حقوق خانواده و فعال حقوق کودکان، در بررسی حقوقی وضعیت ازدواج کودکانی که موازین قانونی در ازدواج آنها رعایت نشده است، از جمله گفت که در اصلاح قانون برای افزایش سن ازدواج دختران از 9 سال به 13 سال، قانونگذار مجوز انجام ازدواج را حتی از لحظه تولد صادر و برای آن دو مبنای کنترلی یعنی رعایت مصلحت کودک توسط پدر و همچنین حکم دادگاه را در نظر گرفته است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که ازدواج کودکان در سنین پایین بیشتر مربوط به خانواده‌هایی است که با مشکلاتی همچون فقر و اعتیاد و کم سوادی درگیر هستند.
امان الله قرایس مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه، که این پژوهش را انجام داده، در گفتگو با سایت قانون همچنین گفت که این افراد از نظر اجتماعی سرخورده می‌شوند و به خاطر محرومیت‌های جسمی و جنسی به سمت روسپیگری روی می‌آورند.
وی افزود دختران خردسال که در سنین پایین مجبور به ازدواج شده‌اند به دلیل آنکه نتوانسته‌اند دوران کودکی و نوجوانی خود را به درستی طی کنند، به مرور زمان دچار بیماری روحی و روانی می‌شوند. وی از خودکشی، فرار از خانه، روی آوردن به روسپیگری و افزایش کودکان مطلقه در جامعه به عنوان آسیب‌های ازدواج کودکان یاد کرد و گفت در برخی از شهرستان‌ها که دختران با مردان پیر و سن بالا ازدواج می‌کنند، مسلم است که از لحاظ جسمی آسیب‌پذیر خواهند بود و از سوی دیگر به خاطر ضعف قوای جسمانی در مردان سالخورده، این دختران جوان برای رفع نیاز جنسی خود رو به مردان جوان می‌آورند که از آن به عنوان روابط فرا زناشویی یاد می‌شود.
فریده غیرت، وکیل دادگستری و از فعالان حقوق زنان، نیز با اشاره به پیوستن ایران به کنوانسیون حقوق کودک و لازم الاجرا بودن آن در کشور به سایت قانون گفت که طبق این کنوانسیون افراد زیر 18 سال کودک محسوب می شوند و دولت‌ها باید منفعت کودک را مدنظر قرار دهند، اما ایران در بحث ازدواج هرچند سن 13 سال تمام شمسی برای دختر و 15 سال تمام شمسی برای پسر را در نظر گرفته است، اما در عمل به تعابیر فقها در این زمینه، یعنی به سن بلوغ توجه می‌شود و سن مد نظر کنوانسیون کودک ملحوظ نظر قرار نمی‌گیرد.
زهرا داور؛ مدرس حقوق خانواده و فعال حقوق کودکان، در بررسی حقوقی وضعیت ازدواج کودکانی که موازین قانونی در ازدواج آنها رعایت نشده است، از جمله گفت که در اصلاح قانون برای افزایش سن ازدواج دختران از 9 سال به 13 سال، قانونگذار مجوز انجام ازدواج را حتی از لحظه تولد صادر و برای آن دو مبنای کنترلی یعنی رعایت مصلحت کودک توسط پدر و همچنین حکم دادگاه را در نظر گرفته است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که ازدواج کودکان در سنین پایین بیشتر مربوط به خانواده‌هایی است که با مشکلاتی همچون فقر و اعتیاد و کم سوادی درگیر هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر