خبرگزاری هرانا - ریحانه حاج دباغ زندانی سیاسی که در بند نسوان زندان اوین بسر میبرد بدلیل ناراحتی شدید معده قادر به غذا خوردن نیست و مسئولین از رسیدگی پزشکی کافی سرباز میزنند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ریحانه حاج دباغ از بازداشت شدگان ۶ دی ماه ۱۳۸۸ که به ۱۵ سال زندان محکوم شده بدلیل مشکلات شدید معده قادر به غذا خوردن نیست و تا کنون مسئولین زندان رسیدگی مناسبی برای درمان وی انجام ندادهاند. ریحانه حاج دباغ که در بند نسوان زندان اوین بسر میبرد پیشتر نیز از مشکلاتی همانند بیماری اعصاب، تپش قلب و سردردهای مزمن رنج میبرد و مسئولین هیچگاه اقدامی جدی برای درمان بیماریهای وی انجام ندادند.
گفتنیست، ریحانه حاج دباغ به همراه مطهره بهرامی، محسن دانشپور مقدم و احمد دانشپور مقدم در منزل مسکونی ایشان بازداشت، و اگر چه به گفته خانواده این زندانی سیاسی وی هیچ گونه فعالیت سیاسی نداشته و تنها به دلیل نسبت فامیلی با مطهره بهرامی بازداشت شده است اما در دادگاه بدوی با اتهاماتی نظیر «شرکت در تظاهرات اعتراضی» و «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» به اعدام و نهایتاً به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
سایر موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستانهای غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبتهای پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور میشود تمارض میکنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ریحانه حاج دباغ از بازداشت شدگان ۶ دی ماه ۱۳۸۸ که به ۱۵ سال زندان محکوم شده بدلیل مشکلات شدید معده قادر به غذا خوردن نیست و تا کنون مسئولین زندان رسیدگی مناسبی برای درمان وی انجام ندادهاند. ریحانه حاج دباغ که در بند نسوان زندان اوین بسر میبرد پیشتر نیز از مشکلاتی همانند بیماری اعصاب، تپش قلب و سردردهای مزمن رنج میبرد و مسئولین هیچگاه اقدامی جدی برای درمان بیماریهای وی انجام ندادند.
گفتنیست، ریحانه حاج دباغ به همراه مطهره بهرامی، محسن دانشپور مقدم و احمد دانشپور مقدم در منزل مسکونی ایشان بازداشت، و اگر چه به گفته خانواده این زندانی سیاسی وی هیچ گونه فعالیت سیاسی نداشته و تنها به دلیل نسبت فامیلی با مطهره بهرامی بازداشت شده است اما در دادگاه بدوی با اتهاماتی نظیر «شرکت در تظاهرات اعتراضی» و «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» به اعدام و نهایتاً به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
سایر موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستانهای غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبتهای پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور میشود تمارض میکنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر