نگرانی سيمين بهبهانی از شعر‌های منتشر نشده‌اش

سيمين بهبهانی، یکی از شاعران بنام معاصر، در سن 84 سالگی، که همچنان شعر می سراید، در گفتگوئی با ایلنا (خبرگزاری کارایران) می گوید : نسبت به وضعيت شعر‌های منتشر نشده‌اش، عميقا احساس نگرانی می‌کند رادیو فرانسه:او می افزاید : "نمی‌دانم بعد از من، چه بر سر شعر‌های منتشر نشده‌ام خواهد آمد. اميدوارم در آينده شرايطی فراهم شود که مسوولان امر با نگاهی منصفانه‌تر به شعر‌های من نگاه کنند و امکان انتشار آن‌ها برای علاقه‌مندان به شعر، ميسر شود. از سیمین بهبهانی پرسیدم دلیل منتشر نشدن اشعارش چیست؟ سیمین بهبهانی به سانسور اشاره می کند و می گوید : همواره سانسور در کشور وجود داشته اما هیچ گاه به این شدت نبوده است. او می افزاید : " حقايق را همه‌ی اعضای اجتماع به چشم ديده‌اند و می‌دانند. حال اگر شاعری به اوضاع مملکتش تجسم شاعرانه ببخشد، نبايد کسی را نگران کند زيرا به نظر من؛ اتفاقا بهتر آن است که اين حقايق توسط شاعری بی‌غرض و وطن‌دوست که وضعيت جامعه‌ و مردم برايش مهم است، نقل شوند. چنين شاعرانی در کشور ما کم نیستند. " گفتنی است که گزينه‌ی شعرهای سیمین بهبهانی که حدود 8 سال پيش توسط نشر مرواريد چاپ شد ، با شعر‌هايی تازه تکميل به تازگی منتشر شده است. نظر به این که سیمین بهبهانی در سخنان خود به سبک غزل و غزل های خود اشاره کرده بود، از او خواستم در این مورد کمی توضیح دهد. او می گوید: "از آنجايی که احساس می‌کردم بن‌مايه‌های اجتماعی، به جز مواردی محدود در دوران مشروطه، نمود و ظهوری در قالب غزل نداشته‌است، تصميم گرفتم سرايش غزل را با رويکرد اجتماعی دنبال کنم و از آن به بعد، همواره سر و کارم با اجتماع بوده است. شعر من، در دوره‌های مختلف از نگاه به وضع زمانه و وضعيت مردم و احساس خودم نسبت به جامعه غافل نبوده. آنچنانکه اگر کسی بخواهد تاريخ معاصر کشورش را در دريچه‌ی نگاه و احساس يک شاعر دنبال کند، می‌تواند کليات شعر‌های من را بخواند. حسن‌اش هم اين است که در سروده‌هايم، اگرچه به حوادث و رويداد‌های تاريخی اشاره شده اما حالت شاعرانه‌ و اقتضای زبان و زمان در آثار حفظ شده است. آن وقتی که من سرايش غزل را آغاز کردم، بسياری از شاعران ازجمله‌زنده‌ياد نادر نارپور، می‌گفتند که دوران غزل به سر آمده و غزل نخواهد توانست بار ديگر مطرح شده، پيشرفت کرده و بر جامعه تاثير بگذارد. جالب‌آنکه خود نادرپور چندين غرل زيبا سروده است. من با اين نظرات مخالف بودم و اعتقادم اين بود که می‌شود در قالب غزل، حرف‌های تازه‌ای زد."